Oda No:601

Darcy Carm'la konuştuktan sonra Syd'in evden ayrıldığını öğrenerek dehşete kapılmış süpürgesine atlayıp çatlak kazana gelmişti. Hali dışardan bir hayli komikti. İçeri girdiğinde görevli kadına bağırarak Syd'in yerini öğrenmiş ve 601 nolu odaya çıkmıştı.

Altından yapılmış oda numarası kapıda parlıyordu. Darcy merdivenleri ikişer üçer çıkarak kapıya ulaştı. Birden açtı ve içeri yüzünde dehşet ifadeyle göz gezdirmeye başladı. Syd ile acilen konuşması gerekiyordu. Hayatta değer verdiği tek şey olan ailesine karşı böyle olabilirdi ancak. Bir yabanmcıya karşı bu davranışları sergilediğini görmek mümkün değildir...

Syd yatağında uzanmış ipod dinler haldeydi. Darcy'i görünce kulaklıkları çıkarıp yatağına bırakmış ve eklemişti,

"Hoşgeldin.İçeriye gir istersen!..."

anlaşılan Darcy'e sinirliydi. Ama olanlatı anlayamıyordu Darcy. Syd'in John'a karşı olan hislerinden haberi bile yoktu.

"Syd bu olanları anlamıyorum ve ablan olarak senden bir açıklama bekliyorum!Evi terketmek ne demek!?"

dedi Darcy gerektiğinde böyle bir abla da olabiliyordu.

Syd, Darcy'nin içini donduran bir ses tonuyla;

"Ne açıklaması bekliyorsun ki.Sevdiğim adamı elimden alan sensin.Sizin ilişkinizi mutlulukla izleyebileceğimi mi.Siz mutlu olun diye hayatınızdan çıktım işte.Siz mutlu olasınız diye.Bundan sonra da daha az görüşsek daha iyi olmaz mı!..."

demişti. Darcy kafasınu pencereye çevirip dışarıyı seyredalan Syd' son birkez baktı ve,

"Pekala Syd, en azından bunu denedim. Seninle konuşmayı denedim. Ama hiçbir şeyden haberim olmadığını birkez daha söylüyordu Sydney!"

diye fısıldadı ve bu fısıltısı hafif bir "pop" sesiyle noktalandı...

Darcy, çatlak kazandan buharlaşarak ayrılmış ve bir yerlere içmeye gitmişti. Bulunduğu yerden bir süre sonra bir şeylerin eksikliğini hissetmiş ve süpürgesini çatlak kazanda unuttuğunu farkemiştir.

Darcy bu güne kadar hiç olmadığı kadar sarhoştu. Bulunduğu bardan süpürgesinin yokluğunu fark ederek gecenin köründe çıkmıştı. Tüm bu olanları anlamıyordu. Zaten şuanda tamamen şuursuzdu. Ama çatlak kazana gitmesi gerektiğine dair bir şeyler vardı içinde. Bu durumda cisimlenmesi çok sakıncalıydı. Septirme olanağı gayet yüksekti. Zaten Darcy'nin aklında da cisimlenmekle ilgili herhangi bir şey yoktu.

Sokaklarda yalpalaya yalpalaya, ona buna küfürler saçarak ilerliyordu ve çatlak kazana yakın bir yerdeydi. En sonunda danışmadaki kızı birkaç darbeyle haklamayı başardı. Sarhoşken fazlasıyla şiddet yanlısı oluyordu.(xD)

Syd'in odasına çıktı. Şimdi ki amacı süpürgesine kavuşmaktı. Ve beyninin bir yerlerinde süpürgenin Syd'in odasında olduğuna dair birkaç kalıntı vardı. Kapıya yaklaştı ve yüklendi ama olmadı. Bir kez daha denedi yine olmadı. Kapı kilitli olmalıydı. Ama kafası bir milyon olmuş bir insana bunu anlaması beklenemezdi. Darcy sinirle kapıyı yumruklamaya başladı. Ve kafasına yediği ani bir darbeyle yerdeydi. En son gördüğü tepesindeki yıldızlar olmuştu. Şimdi bir yardım eline muhtaç yerde öylece yatan Darcy vardı.

Rpo:Way anassını yok mu ln bni kurtarcak ztn kafama vuranı bi elime geçiriim çekiceği var....x@

rp out:geç darcyi bn geldim...

Kapı iki kez tıktıklanır:
''Meraba, meraba!!''
İçeriden önce ses gelmiyordu. Fakat bir ayak sesi duyulunca Robe kendine çeki düzen vermeye başladı.

"Merhaba birisine mi bakmıştınız acaba ?"

dedi ve daha eliyle odayı göstererek içeri girmesini istemişti.Sydney'in aklına biran garson gençle yaşadığı anlar gelmişti.Ama bu sefer kendisine hakim olucaktı.Adam içeriye geçtiğinde kapıyı kapatmış ve yatağın üzerine oturarak adamı süzüyordu.
_________________

Bu güzel ses kulaklarına çok hoş gelmişti Robe'un ve içeriye girdi kibarca:
''Size bakmıştım hanımefendi.'' dedi. Nazik bir sesle.
Bu güzel kadının sorucağı diyer soruları beklerken üstünü inceledi. Çok çekici görünüyordu bu haliyle...

Darcy saçma rüyalar eşliğinde dış dünyadan sesler ve darbeler alıyordu. Gördüğü kabuslar ve baş ağrısıda cabası...

DArcy yavaşça gözlerini araladı. Etrafında birkaç insan silüeti ve sesler. Kafası patlayacak gibi zonkluyordu. Tek hatırladığı ise yıldızlardı. Tepesindeki ablasına bakıp,

"Ablaa neler oluyor?!"

diye sordu bir gözü kapalı saçma bir yüz ifadesiyle. Ama ona aldıran yoktu Amy'nin kardeşi Robe burdaydı ve Syd'i bayıltıyordu. Darcy dehşete kapılarak olayı izledi ve Robe tam buharlaşacakken,

"Dur bakalım! O iş o kadar kolay değil!"

diye haykırdı ve Robe'un cisimlenmesini engellemek için hemen bir engelleyici büyü luşturdu ve fısıldadı,

"Crucio!"

işte bu kadardı. Şimdi Robe'un haykırışlar içerisinde can çekişmesini izliyordu başındaki ağrıyı unutturmuştu işkence zevki...

Rpo: Henüz diil jnm!

Syd ve Adalina, Darcy'nin biraz ilerisinde konuşuyordu. Ama Daryc yarım yamalak dinliyordu her şeyi. Hala dehşet içindeydi. Nasıl olurdu böyle bier şey? Nasıl onun kardeşini bayıltabilirdi biri hele ki bir Newell!.. Darcy için ailesi çok önemliydi kızı ablası ve kardeşi. Her ne kadar şuan dargınolsalarda Syd onun kardeşiydi ve ona kimse zarar veremezdi, hemde hiç kimse!

Darcy birden,

"Merak etme Sydney o lanet olasıca herifin cezasını fazlasıyla verdim."

dedi işkencenin etkisiyle yerde baygın hatta ölü yatan adama pis pis bakarak.

Herkes o patlama etkisiyle kendi kendine Robe'u öldürme rüyaları görüyorlardı ve aynı anda sayıklıyorlardı ama Robe'a hiç bir şey yapamayacaklarını bilmiyorlardı. Robe artık onları önemsemiyordu ve kardeşi ve kuzenleri ile birlikte kötülerden uzağa gidecekti. Onun sesiydi bu ''pop'' sesi de...



Rp out: Siz öle sanın. !!

Rpo: Abi bu konu çok uzadı ve Robe sen bu rp yi değiştirmelisin bence konuyla bağdaşmıyor!

Ayrıca aksini inkar etmek istersen ben burdayım her türlü tartışırız...

rpout:

Roberto,rplerini önceki rplere göre yaparsan seviniriz. Ayrıca seninle düello yapmak isterim!

Eğer istiyorsan ben hazırım hemen başlayalım !Kardeşlerimin intikamını bir Zay den almak morel verecek bana

Rp out: Siz diğer rplere verdiğim yönü değiştirdiğiniz için böyle yazmak zorundaydım ve düello için kaybedecek zamanım yokk. Hem sen bnm kim olduğumu ve sonradan tecrübesiz olacağımı biliyorsun...